Ayşelerdeki yalnızlık bizim evdeki gibi mi yaşanıyor acaba?
Onların da televizyonlarında ölüler çıkıp konuşuyor mu?
Nasıl kirlendiğini düşünen biri var mı Ayşelerde?
Cafcaflı tüketim renkleri içinde boğulduklarını seziyor mu içlerinden biri?
Bize ait olan bir şey vardı sonunda: yalnızlığımız. Dokunulmamıştı. Bir çay demle bak perde aralığından hayata hücum eden caddeye. Ezberle gölgelerin sahiplerini, öğren gölgelerden saatin yine kaç olduğunu! Bize aitti. Bir çeşit ayna, hüzünle çevrelenmiş.
Bize aitti, şimdi özenle kaçındığımız. Ayşelerdeki Alilerdeki yalnızlığımız.
Alilerdeki yalnızlık Alilerdeki yalnızlık!
Ayşelerinki gibi yıpranmış, dağılmış, unutmuş… unutulmuş
Sabah kahvaltıda öğle üzeri plajda akşam sekiz haberlerinde
Sahipsiz, terkedilmiş içimizdeki yalnızlık!
Bir başkaldırı çağrısı bile değil
Gideceği yeri bilmeyen, içimizdeki yalnızlık!
Ayşelerdeki yalnızlık bizim evdeki gibi mi yaşanıyor acaba?
Seziyor mu birileri
Ayşelerdeki yalnızlığın yamandığını Alilerdeki yalnızlığa!
