ANLAMAK VE ANMAK
Söz gerçeği yüceltmeli özdeyişi yazım dünyasında iyi bilinir.Ancak gerçekleri söylemek çoğu zaman yazanın gözünü zindanda açmasına yol açar.
Bizim toplumumuzun gerçeği öğrenmesinden korkanlar yıllarca anlamak yerine anmayı uyguladılar.
Anmak kelimesinin kökü olan an; zamanın bölünmeyen en kısa parçası olarak bilinir.An köküne getirilen mak eki. Bir kişiyi anımsamak için yapılan törendir.
Anlamak ise ;Kavramak ,her yönüyle algılamaktır.Yeni bilgileri eskileriyle bir araya getirerek sonuç niteliğinde başka bir duruma uygulayabilmektir.
Karşımızdakinin ne söylediğini anlamak,iyi dinleyici olmaktan geçer.Dikkatli dinleme alışkanlığı ise küçük yaşlarda kazanılacak davranış biçimidir.İstendik davranış kazandırmak ancak eğitimle olur diye bilinir .Öğretimle olamaz.
Oysa ezberci ,elemeci sistem,anlamak yerine anmayı koyduğunu hiç fark ettirmeden.Sinsice içten içe kuşakları bilimden,kültürden ve en önemlisi kendi tarihinden uzaklaştırdı.
Anlamak için büyük emek sarf edilmesi gerekir.Anmak için ise en küçük bir zaman dilimi gerekir.Büyük Atatürk de törenlere sıkıştırılarak anılanlardandı Biz millet olarak 1939dan sonra Atatürkü sadece andık.Adeta gizli bir el onu anlamamızı istemiyorduTören Atatürkçülüğü dışında, kimse anlama ve kavramaya yönelmedi .Yönelen Muammer Aksoy,Ahmet Taner Kışlalı,Uğur Mumcu gibi aydınlar ise bu bedeli canlarıyla ödediler.
Çanakkale Savaşını andık, Atatürkü andık,Cumhuriyetin kuruluşunu andık,Lozanı andık.Tüm bunları anlamış olsaydık bu gün millet olarak yaşamsal önemdeki bu kavramları kaybetmekle yüz yüze kalır mıydık?Tarihimizle övündük ama kurduğumuz on altı devletin niçin yıkıldığını anlamadık.
Teknolojiyi hemen alıp kullanmakla övündük.O teknolojinin nasıl yapıldığını hiç anlamadık.Müslümanlığımızla övündük ama okuEmrini anlamadık.Yedi düveli yendiğimizle övündük ama bu günkü emperyalizmi kavrayamadık.O emperyalistler ki o yenilgiyi hiç unutmadılar ve intikamını almak için her fırsatı değerlendirdiler.Eski emellerini allayıp pullayıp yeniden sundular.
Bilim , sanat ve teknik ancak anlamakla ileriye taşınır.Toplumu ileriye taşıyabilecek bilim insanları, sanatçılar,düşünürler korkudan susmuşlarsa o toplumda gelecek belirsizleşir.Toplum karamsarlaşır. Umutlar tükenir. Hızlı çöküş başlar.Cehenneme çevrilen bu yerlerde mutsuzluk bunu yaratanları da etkileyecektir.
Anadolu nun humanist hoşgörüsü anlamaya asla engel değildir.Yeter ki mutlak inancın kölesi olmasın insan.Düşüncenin önünde engel olacak güç yoktur.
YZ
