Artık gitmeliyim buralardan
Yükü ağır geliyor gecelerin
Uykularım uyku değil
Kalbim yara aldı sessiz çığlıklar kıyametinde
Artık gitmeliyim buralardan
Artık gitmeliyim buralardan
Daha fazla alışmadan insafsızlığına sokakların
Körleşmeden gözlerim daha fazla
Son çiçeği solmadan vicdanımın
Artık gitmeliyim buralardan
Artık gitmeliyim buralardan
Kanıma dokunuyor kirli ellerin bakışı
Çaresizlik vuruyor alnımın ortasına
Kuşlar patır patır düşüyor kaldırımlara
Bir mezarları bile yok
Artık gitmeliyim buralardan
Artık gitmeliyim buralardan
Daha fazla nefret etmeden kendimden
Daha fazla yarayı aldıramaz kalbim
Bir sokak daha ölmeden
Bir çiçeğin soluşuna şahitlik etmeye takatim yok
Artık gitmeliyim buralardan
