"Her yazma eylemi, aslında okurun sabrını test etme eylemidir. Çoğu zaman da yazanınkini." – Umberto Eco"

yazı resimYZ

Ne acı var gönlümde
Ne bahardan kalma deli poyrazlar,
Hasretler birer birer ömrümün yolunu çizmekte,
Her düşüşümün ardından kalkmalarım geliyor aklıma,
Ve gülüşlerimin ardından döktüğüm göz yaşlarım.

Bir uçurumun kenarından,
Coşkun bir denizin en derin dalgalarına,
Gönlümün intiharını bırakıyorum.
Artık sevme beni!

Eğer kalbinin kıyısında köşesinde,
Severek harcayacağın
Bir parça sevgin kaldıysa,
Bırak sende kalsın harcama.

Yorgun gecelerimin,
Bitmek tükenmek bilmeyen hasretlerimin,
Kırılası ümitlerimin ve
Yok olan tüm düşlerimin,
Hatırası olsun benden sana.

Senin için düşen tek damla gözyaşımın aşkına,
Sana tükettiğim sevdamın hatırına,
Artık sevme beni!

Bu belirsiz belirtiler,
Bu anlamsız bekleyişler,
Artık beynimi oymakta.
Ve geçen onca zaman,
Sensizliğin hesabını sormakta.

Seni kalbime aldığım güne yazık ettim.
Seni sevdiğim günü,
Ömrümün son gününe armağan ettim.
ARTIK SEVME BENİ! ..

*dranaz*

Ayşe Özyılmaz

KİTAP İZLERİ

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

Peyami Safa

Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön