Sözlerin incitirken yüreğimi
Bir sır demleniyor gül'ün renginde
Dikenlerin batarken gonca tenime
Toprak beni içine çeker özlemle
Sizce bu tohum büyür mü ?
Topraga düştüğü yerde
Mevsim gülkurusu kokar
Eskimiş bir kitabın kapak resminde
Kum saati şimdi tersine akıyor
Zamansa düşüyor artık göz yaşı gölüme
Kaybolan bir akşamın kızıla boyanmış saçları
Serpilir maviyle birlikte gökyüzüne
sağır martıların seslenişleri
Özlemlerimle sıçrar
Kumların içinde saklı ,kayalıklı sahile
Puslanmış bir çehre bakar sonra
O kayalıkta oturan ,genç kızın silüetine
Göz göze gelirler birden
Suyun aksinde ki ,
maviyle dolmuş gözlerin içinde
Aynı kız ayakları ıslanmadan
yürür bir hayalle
Sislerin içinden geçerek yaklaşır
Yelkenleri inmiş ıssız bir geminin içine
Karsıdan bir ayak sesi gelir
Durur gölgesiyle birlikte
Biri aşağı bakar ,biri yukarı
Şimşekler çakıp deler güverteyi
Yerle gök birleşir
Su alır boğar onları gözlerinin içinde
Aslında o gemi;
Ne denizin dibindedir
Ne de yelkenleri suyun üzerinde
Dümensiz akışıyla
Zaman onları kaybetmiştir
Eski bir haritanın silinmiş çizgilerinde
Sizce;
Susmalı / mı yım ?
Avcumda ki gözyaşımla
Bu son /suzlukla konuşmalı / mı yım ?
Sonra
Ya denizin dibine düşmeli
Ya da kendimi halkalı bir yalnızlığın içine atıp
Merkezinden yalnılzığa mı kaçmalıyım?
Mutlumusunuz , değil misiniz ? diye
Sakınn!.. sakın sormayın
Gül mevsimindeyken
Güle özlemle
Çevrildiğim dikenlerle kanayan yüreğimde
Boğuluyorum bir avuç gözyaşının içinde
Anladım ki
Gül , güle gülemezmiş
Aşk aşkı kaybetmiş
Gülkurusu mevsimde
Gülsuyunun içinde
duygusalca
