Bir yerden başlamak lazım, ey arkadaş!
Ömür sermayesi bitiyor, bak yavaş yavaş.
Boşa geçen her anın hesabı sorulacak elbet,
Eyvaah demeden, dönde yaptıklarına bir bak.
Vakit çok geçmeden, durma aşk ateşini yak.
" Ancak ve ancak dünya oyun ve eğlenceden ibarettir"
Diyor bizlere ibret olsun diye, yüce Rabbimiz.
Müslümanız, mü'miniz elhamdulillah ama,
Çünkü işimize gelmiyor, bu ayetlerden bihaberiz.
Daha dün çelik çomak, sek sek oynuyordun,
Çocuksu bir neşeyle.
Geçliğin verdiği zevk ve heyecanla, için içine sığmıyordu.
Koşuyordun çılgınca, kırlarda çiçekli bahçelerde.
Oysa şimdi yaşın çok ama çok ilerlerde.
Hiç ayna karşısısna geçtin mi son zamanlarda?
İbretle ve tefekkür ederek yüzleştin mi onunla?
Heyhaat! çare yok göreceksin, saçlarına karlar yağmış,
Yüzünde derin çizgiler, gözlerinde ise mor torbalar,
Bütün bunlara şahit olacak o korktuğun aynalar.
Ne de çabuk geçiyor günler, haftalar, hatta yıllar.
Saatler olmuş sanki dört nala koşan yarış atları,
Arzu etmiyoruz bizler, varmasın bitiş çizgisine onlar.
Ama istemesek de soluksuzca, hiç durmadan koşuyorlar.
Her geçen an ve saniye bizi ölüme taşıyorlar.
Uyanmak zamanı artık geldi de geçiyor, gaflet uykusundan,
Çare mi var başka ey nefsim! Sen de durma haydi uyan.
İç aşkın şerbetinden kana kana, gir aşkı ilahiye,
Zikreyle Allah’ı daim, gönlün olsun mutmaine
