Ben kendimi göremedim hiç aynalarda,
Ve hüznü aşk'a yenik uzak diyarlarda,
Sebebi vardır her ayrılığın,
Ateş rengine bırakılan dudakların kapanışında,
Ey yüreğim,
Neye yarar utansan,
Ağlasan,
Dert bulup derman bulamasan,
Sızlasan,
Durgun bir göle benzer karşında zaman,
Kendin kadar ses çıkarırsın,
Bulunmaz artık sana ağlayan,
Sorma bana ey deli yüreğim,
Ben kendimi göremedim hiç aynalarda,
Ve aşk'a karışıp tutunduğum her geceye,
Yaşadığımı yazamadım nice sevdalarda,
Uzaklar vardı elbet,olmalıydı,
Yaşanmalıydı,
Bir ben ki ey yüreğim,
Seninle bir olup hayata bile alışamadı,
Kendini anlatamadı,
Ve bu yüzden,
Sevdiğim beni hiç anlamadı,
Oysa,
Ben aynalarda göremezdim kendimi hiç,
Bendeki aynalar çoktan kırılmıştı....
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
