Lumbriculidae Tanrısı çok seviniyor içten içe,
doğuracak Chaetopodanın dişisi,
uzun zamandır taze et yememişti…
Solucanların toprak içinde açtıkları boşluklarda dolanıyor
Her solucan odasında tül perdeyle kapatılmış pencereler
İç taraf karanlık
Hiç kimse görünmüyor
Doğum sancıları çeken dişinin yeniden yaratılışı var
Karanlık oda sırlarından birinde...
Baykuşun uğursuz sesi çığırmasa
Yerini bulmak zor…
Ayinle sunulacak Tanrı’ya kurban, mecburen
Toplanmış cemaat,
kalabalık,
Ansızın patlıyor gürültü,
Yarılıyor gökyüzü,
içeri düşen güneş alıyor her birinden mecali
tanrı kaçmak istiyor ya, imkansız,
bir iki kıvrıldıktan sonra yakalanıyor
uğursuz seslerin suskun tanrısına,
huzura çıkıyor el pençe aman dileyerek
“ben de bir tanrıyım senin gibi,
Al bütün tebaamı sana kurban olsunlar
Bir tek benim bağışla canımı”
Her yer vidanjör gürültüsü;
İshal olmuş fosseptik çukurları
Ki vidanjörler para kazanabilsin…
Dinletemedi bu yüzden kerametini…
Kirli bir çorap içindeki toprakta sarmaş dolaş birliktelik
İki parmak uzanıp da yakalayacak…
Gerçek,
Kancalı bir iğne dalıp da bir yerden
Diğer uçtan çıktığında anlaşılacak…
Bu gün tanrıların değil,
şiddetli rüzgarların günü,
Misinanın ucunda rüzgar olup savrulacak
Bir rüzgarlık darbeyle uçacak uzaklara
Sularda kaybolacak
Etobur bir balık dolanacak oralarda
Uzun zamandır taze et yemediğini hatırlayacak
Tanrı solucana saldıracak…
Hayat bu kadar basit aslında
Bir nefisle hallediyor her şeyi…
Kulaç atıp yüzüp gitmek varken
Nefsinin kör tarafı göremez kanca iğneyi…
Karnını doyurmak isterken canlı bir yemle,
Ölmekle buluşur,
soframda yemek olmak için
