yanlızca yazmak istiyorum.anlatabildiğim anlatamadığım herşeyi..saatlerce...günlerce..hafiflemek...düşünmemek...susmak belki...bide ağlamak sayfalarca...yok aşktan değil...hayattan...kendimden...onlardan belki ama aşktan değil...sadece öylesine işte öylesine geçip gitsin herşey...acımasın artık içim...boğazıma bişeyler düğümlenmesin...meraklı olmayayım bu kadar...salağa yatmayayım mesela...ben olabilsem.ben gibi...söylediğim kadar yapabilsemde ayrıca...dilim kadar kuvvetli olsa yüreğimde...terzi olsam ama en iyi kendi söküğümü diksem...hep dolu olsam ama hafifte aynı zamanda...gerekirse dinlesem ama hiç söylemesem...herşeyi bir anada bilmek istemesem...(5 x mutluluk) için on tane (2 x mutluluk)tan vazgeçmesem...yeniden başlamaktan korkmasam...sadece gerektiğinde arkama baksam,bu konuda paronayak olmasam...saatin her saniyesi beynime ok gibi saplanmasa...
