Sileceğini bile bile yazıyordum bu sevdayı
Goncaların dalında diken olmaz sanırdım
Öleceğimi bile bile batırıyorum dikenleri kalbime.
Dinmemiş bir ızdırap, açmamış bir çiçek
Ve akmamış göz yaşları bırakıyorum maziye.
Silemem bile bile yazılmış şiirlerimi
Başlığı konmamış bir şiirdin yüreğimde
Şimdi batıyor herbir mısrası hançer gibi,
Ok gibi saplanıyor yüreğime.
Gönlüm, bir kuş oluyor dinmeyen fırtınada,
Bir mürekkep oluyor kalemin ucunda, akıyor kağıtlara.
Asude bir hayat istediğim zamandan
Dönmemek üzere ayrılmalıyım; vurgunların kentinden.
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
