BÜYÜK OĞLUM ANIL CEMAL YILMAZ , HUKUK FAKÜLTESİNİ KAZANDI…
Benim ilk çocuğum Anıl cemal Yılmaz, ilk evladım , insan sevgisini, evlat sevgisini bana ilk tattıran insandır.
1994 yılında evlendim , eşim evlendikten sonra ilk çocuğumuza hamile kaldı fakat iki aylık iken bebek düştü .
Çok üzülmüştüm , çevremdeki insanlar üzülme dedi , tekrar çocuğun olur diye tesilli ettiler
Ekim ayı içerisinde eşim terar hamile kaldı, ve l995 yılı eylül ayının başlarında oğlum anıl doğdu Bursa Uludağ üniversitesi tıp fakültesinde.
Sabahtı, işime giderken eşim , “benim sancılarım başladı” dedi saat sabahın yedisi idi bende eşime birlikte hastaneye gidelim bilki bebek buğun doğar dedim
Arabamız yoktu , takside tutamazdık, çünkü üniversite hastanesi çok uzaktı dolmuşa bindik
Hastaneye varmıştık doğum dedik eşim eliyle belini tutuyordu.
Bizi Uludağ üniyversitesinin altıncı katına sevk ettiler
eşim hamileliği boyuncu beni özel doktora götürmedin diye serzenişte bulunup bari doğumu üniversite hastanesinde yapayım demişti o yüzden doğumevine değilde üniversite hastanesine gelmiştik . altıncı kata çıktık eşimi yatırdılar bende bende doumhanenin dışında bekliyordum.annesine dahil hiç kimseye haber vermemiştik ne yalan söyleyeyim ben hemen doğum olur bebeği alır gideriz diye bekliyordum.
Doğumhanenin kapısında bir telaş oldu içeride, doğum için getirilen bir kadın rahatsızlanmıştı kadının anne adayının kronik rahatsızlığı varmış ama illa doğurmak istemiş ,solunum sistemine bağlanması gerekiyormuş ama tüm makinalar dolu imiş ,öğrenciler elleriyle hava pompalıyorlarmış ama nereye kadar…
daha sonra kadını devlet hastanesine sevk ettiler , aradan iki saat geçti ki kadının vefat haberi geldi.
O an bir paniği kapıldım buraya iki geldik üç gideceğiz derken tek gitmek de var galiba diye düşünmeye başladım. Eğerböyle bir şey olursa tek de gitmem kendini altıncı kattan aşagğıya atarım diye planımı yapmıştım saatler geçiyor doğum gerçekleşmiyordu bende camdan aşağıya bakıyordum buradan atlarsam ölürmüyüm diye
saatler geçiyor kayğım artıyordu derken saat altıya doğru doğumheneden bir ses geldi ben doğumhaneye girmek için hareketlendim beni bir doktor durdurdu doktor bana sordu eşim içeride dedim doğdu galiba dedi birtek eşim vardı doğumhanede
Ve beş dakika sonre anılı kucağımıza verdiler hemşire hanım” oğlana bak oğlana eblbise giydir oskere gönder maşalan” dedi , odaya geçtik demirden bir beşik getirdiler anılı yatırdılar gözleri fıldır fıldır etrafa bakıyordu bembeyaz bir bebikti sanki yeni doğmuş gibi değildi böylelikle ilk evladımız kucağımıza almıştık sonsuz bir mutluluktu bu
Sıra anıl beyi emzirmeye gelmişti , eşimin sağ taarafına kolunun üzerine doğru yatırdılar ve memeyi ağzına verdiler allahım nasıl emiyordu sanki kırk yıllık aç gibi emdi emdi sonra bıraktı ağzından sütler geldi
Anıl , ilkokulu bitliste okudu , sonra ben bursaya tayin oldum ortaokulu yıldırım da liseyi ise bursa atatürk anadolu lisesinde okudu
Mezun oldu mezun olduğu sene 400 puan aldı ama biz bir yıldaha bekleyelim belki daha iyi bir yer kazanır diye tercih yaptırmadık.
Bir yıl sonra ise anıl çok başarılı bir sinav verdi ve Uludağ üniversitesi Hukuk fakültesini kazandı şimdi orda öğrenci
Hiçbir kötü alışkanlığı olmayan bir çocuk anıl , ilk evladım ilk göz ağrım ,
Herkesin evladı okusun eğitim yapmış , ülkemiz kalkınsın insanlar birbirine saygıları olsun cahit sıtkının tarancının dediği gibi :
Memleket isterim ,
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
Uludağ da doğdu uludağda okuyor, herşiyin gönlünce olmasını diliyorum.
SUAT ENGİN YILMAZ -ANI
