Arka odalara doğmaz güneş
Küf solur perdeler
Haberi olmaz ne aydan ne mehtaptan
Öksürüklerle hayattan
Yıl çalan çocukların
Beklemek sabır büyütür
Anne kucaklarında
Gün gelir en sivri gözler yürür meydanlara
Huzuru kaçar hanımelilerin
Ölmek hayat getirir
Yaşamaksa ölüm kimi zaman
Şiddetli bir rüzgarın ığratamadığı taş
Bir damla suyun söndüremediği ateş yoktur
Saz bir türkü doğurur
Engelsiz koşusu başlar özgürlüğün
Bir bir devrilir eğreti kuleler
Arka odalarda karıncalanan çıplak ayakların
Başlar çağı
Çıplak ayaklılar gelinceye kadar
