Sen kader dersin
Varı zarınla ben.
Ya düşmüşüm eline...
Tutsağınım ben
Sen sultansın tabiye
Ben de müptela.
Ya gam olmuşum...
Mihneti çekmem ben
Sevinle it taşlarım
Şeytanın uf der.
Ya kayıpsın...
Seni bulmazdım ben
Kibir edersin
Cefalara meyilim.
Ya ün olmalıyım
Azameti bilmem ben
Ne geçmezim,
Ne canana sözüm.
Göyünürle bir özüm.
Ateşim, sen yananda
Vaka olmuşum ben cananda
Böyleyken imdadı közüm.
Ya yel olmuşum
Serin esmezem ben
Sen bilirim görürü
Düşmüşüm biçare.
Ya ayıpsın...
Lekeyi sürmem ben
Ne savaşı seçtim
Ne barışa pes.
Toplum derim
İnsan derim
Söyleşililerde
Halk diliyle cerhi
Kaç kes
Dilli düdükle davul olur
Ses veririm insana.
Ya şen olmuşum
İsimce bayram ben
Bayram KAYA
Göyünüş= Göğüne göğüne yanmak: Kırşehir yöresinde; için için, duman ve alev vermeden yanma. Yanan sobaya yaklaşmışken elbisemizin biz farkında olmadan için için (göğüne göğüne) yanması.
]
