Alıp gidersin beni uzaklara;
Seni ilk gördüğüm gün aklıma gelirdi hep
Farklıydın benim için diğerlerinden
Zamanı değildi belki bir çok şey için
Zaten ne zaman zamanı olmuştu ki,
Sana baktığımda eskileri hatırladım hep
Zor geçerdi yıllarım çoğu insanın gibi
Kıvrım-kıvrım saçlarınla dolaşırdın
Ve deniz mavisi gözlerin tamamlardı dekoru
Bense yanında yavaşça eriyen bir buz tanesi
Hani rüzgar götürür ya tohumları başka diyarlara
Gözlerine baktığımda giderim uzak şehirlere
Gözlerinde görürüm umutlarımı,
Mutluluğumsun benim , ulaşamadığım
Karlı dağımsın benim heybetli
Alabildiğine vahşi görüntünle
Ah!! Ne kadar sevmişim seni...
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
