dokunmasın gökyüzüme
lanetli elleri gecenizin
kıyısından bile geçmesin isterim
gül kokulu bahçemizin
dokunmasın adımın baş harfine
kirli kalemleriniz
sizin olsun şeytan çarşısında
tezgah açtığınız alemleriniz
dokunmasın rüzgarınız saçlarıma
yanarsa yansın avuçlarım
affınıza sığınmak mı
başıma taç olsun suçlarım
dokunmasın ölüm gözlerime,
can alıp veren Mevla’dır
yarin dudaklarındaki esaretim
hürriyetinizden evladır
