Dokuzuncu Ömür
hile yaptığım bir oyunda
vicdanım gibi yüzüme bakan kedi.
hile yapmışlığı hayata
seni sever gibi duruşuma aldanma,
ikincil bir yaklaşımdır benimkisi.
yolunu kesip seni döndürmek
ve adını koyup unutmak. hepsi bu!
karanlıkta parıldayabilir mi kahverengi gözlerin,
bir son daha yazılabilir mi yaşamının üstüne?
dokuzuncu ömrün sonunda;
gözyaşı dökmek serbest midir tüm anılarımız için?
hiç birimiz gerçek değiliz oysa
et ve kemiklerimiz kadar güvensiz..
ben yenilgi bekliyordum;
bir kez başımı okşaman için.
ağır geldi bir şeyler galibiyeti sevdim.
kazandım, seni kaybettikçe..
alkış tuttular gözyaşlarıma.
]