*Yaşamınızı anlamlı kılmak için yaptığınız çabalar boşa mı gidiyor? Bir de diğer insanları da yaşamınızın bir parçası olarak kabul edip deneyin.
*Âşık, saraylarda değil; sevgilinin gönlünde konaklamak ister.
*Herkes eline çekiç ve keski alıp mermeri yontabilir; ama ondan bir heykeli sadece sanatçı yapabilir.
*Başarısızlığa bahane bulmak kolaydır; zor olan bu bahanelere rağmen başarmaktır.
*Evet aklın sınırları vardır; ama bu sınırlar katı değil esnektir. O nedenle korkmayın, aklınızın sınırlarını zorlayın, esnediğini/genişlediğini göreceksiniz.
*Keşke insanlar her yönden birbirine eşit olsalardı! Ama maalesef değil. Çünkü Einstein ile her yönden eşit olmak beni gerçekten çok mutlu ederdi!
*Bağnaz sorgulamadığı gibi, sorgulatmaz da.
*Yaşama sanatını öğreten okul yok; olsa ilk kaydı ben yaptıracağım.
*Önyargılar kişinin kendisi için kurduğu aptalca tuzaklardır.
*Düşünmek kolay zannedilir ama aslında en zor iştir.
*Meyve veren bir ağaç olsaydın şüphesiz çok iyi olurdu; ama olamadın diye üzülme. Hiç olmazsa gölge veren bir ağaç olmaya çalış.
*Düşlerinizi zamanın önüne geçirerek gerçeğe dönüştürebilirsiniz. Zamanın gerisinde kalan düşler sıradan bir hayal olmaktan ileri gidemezler.
*Gideceğin yerin adresini bilmiyorsan yol da soramazsın.
*Gerçekleştirmek istediğiniz şeyi önce isteyin, daha sonra gene isteyin ve bir kez daha ama bu sefer çok isteyin Varmak istediğiniz hedefin o kadar çok uzakta olmadığını, fazla zorlanmadan ona ulaşabileceğinizi göreceksiniz.
*Sanırsınız ki tüm insanlar zulme karşıdır. Tabii ki öyle olması istenir ama maalesef değildir. Zulmü yapanlardan daha fazla zulme taraftar olan, zulmü alkışlayan vardır.
*Cücenin devliği, lunaparktaki sihirli aynalar çadırından çıkıncaya kadardır.
*Ne kadar dinleyeyim ne kadar düşüneyim ve ne kadar konuşayım? diye soruyorsan: İki kere dinle, iki kere düşün ama bir kere konuş!
(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)
