ELVEDA BUSESİ
Söyleyin yara, ben gidiyorum
Aşkın hiç uğramadığı, gönül yıkmadığı
Sadece insan yanların hüküm sürdüğü diyarlara
Söyleyin yare, ben gidiyorum
Adamların adam, kadınların kadın olduğu mekanlara
Henüz ihanetle tanışmamış
Tanıştığı yüzlerle aldanmamış
Bir sürü şey yapabileceğiniz, soğuk kış gecelerinde
Mesela, bir tas sıcak tarhana çorbasını esirgemeyen
Kocaman yürekli
Ama hep az
Yine de hoşgeldin kokan insanların bahçelerine gidiyorum.
Kışların kısa
Yazların serin
Hep baharı bekleyenlerin
Sahte tebessümlere tebessüm edip geçmeye bile tenezzül etmeyenlerim kazandığı,
Şerefiyle kaybedenlerin de
Tertemiz bir alınla kucaklaştığı heryere uğrayarak gidiyorum tüm delikanlı yörelere.
Biraz yorgun
Biraz yaralı
Biraz terkedilmiş
Biraz ürkek
Biraz nemli
Sadece gidiyorum,
aşkın götürdüğü aşk olmayan yerlere
Kimse kızmasın içimden geçenlere
Ki ben,, yüreklerinize bir yürek dolusu gül bırakarak
Gidiyorum
Bütün nefretlerimi
Yarım kalmışlarımı
İntikamlarımı
"Sen görürsün"lerimi
Gömerek bir kısır toprağa,
Hayatın canında infilak eden bombayı anımsatan gözlerimle
Patlıyorum tüm namlu uçlarına.
Bir zümrüdüankanın kanadından
Bir gecesefasının cefasına gece misali
Gözyaşı barakarak
Geçiyorum tüm kafdağlarından
Yaramdan geçiyorum
Yarimden geçitorum
Elimde kömür misali, kehribar otuzüç zeytin tanesi
Yüreğimde bir Bayrak
Güneyde bir Yön
Aklımda bir Kitap
Önümde bir Mübarek;
Arkamda yar
Ardımda yar
Gölgemde yar
Dinle beni yar!
Dinle!
Yara yara hain düşünceleri
Sara sara yıkılmış kalpleri
Gidiyorum işte
Söyleyin o yare
O kendini bilir
Şiirlerimin başrol kafiyesini kaldırıp rafa
Yeni beyaz perdelerin ufkuna yelken açıyorum
Bir pembe dizi
Bir tutku
Bir ihtiras
Gözyaşı ve kan: vazgeçilmez ikili
Bitti artık depresyon sahneleri
Bir Cüneyt Arkın narasıyla bütün tozlu senaryoları temizliyorum.
Evet!
Hepsi doğru!
Söyleyin o yare, ben gidiyorum!
Dinle beni yar! Dinle!
Oku bu elveda buselerini!
Hoş kal
Hoşçakal
Bana ne ki, nasıl kalırsan kal!
Ama neredeysen orada kal!
Neredeysen orada!