gözlerimi yaksan da orada kalaydın
yolların tutuşaydı da gitmez olaydın
tutamadım elinden yıldız gibi kaydın
göklerin tutuşaydı da gitmez olaydın
sanki ayrılığın dudağıyla öpüldün
fırtınalar vurmuş ağaç oldun söküldün
meçhulümsün hangi bir denize döküldün
suların tutuşaydı da akmaz olaydın
hasretin en acısını bıraktın bana
şimdi bu kalp yokluğuna nasıl dayana
savurup o saçlarını gurbetten yana
rüzgarın tutuşaydı da esmez olaydın
