Ey selvi boylum üzülme
Hüznün güzergâhında çaresiz büzülüpte üşüme
Sırların hengâmesinde ha ne olursun hicran içinde bugün inleme
Nice gönüller hapiste
İşte umutlar kalbinde sürur içinde filizlenmeyince
Keder sinemin sahifesinde ve hüzün yüreğimde hasretin derdinde
Gölgem korkuluğum oldu
Gece sinemde kimsesiz bir konuk olarak bakındı
Bilmem ki şevk nerelerde hissiyatın salkımı oldu ve halimi unuttu
Nereye yönelsem sancı ar
Ey hamiyet nerdesin hasretin yumağında kim var
Mukadderat mı ruhum hayli bizar, nefesimin kimlere ne zararı var
Ey gönül ha sen ol aldırma
Ruhumda hal fakirliğinin manzaralarını bırakma
Nazarların hakkında yese kapılma ve umudun rahlesinden korkma
Yangın yüreğin hasretidir
Yazmak hal ehlinin edep içinde nefeslenmesidir
Aşk kimin zadesidir, çile neden sinenin derinliğine işlenen nefestir
Yangınım nice nefesin arına
Ha ne olur birazda bulunsa kalbimin toprağında
Ruhumun hilkatinde gizlenen sanatta ve umutlarımın tutamlarında
Ey anne seslenme rüyalarımda
Babam ötelerin sessizliğinde bilemiyorum anla
Evlat olmak, bağrımda sefilliği solumak ve hakkın rızasını unutmak
Adımlarım nereye götürüyor
Sesin uzandığı sezgiyi hakkıyla kimler çözüyor
Her nefes kalbin ikliminden neler söylüyor ruhum ona refakat ediyor
Ne deyim hakkınızı teslim ederim
Seçtiğim kelimeler yüzünden anlaşılmıyor melalim
Şikâyetleri nefeslenirim ve kelimelerin unutulmasından hayâ ederim
Neyleyim ki edebin biçaresiyim
Neden anlaşılamayacağını nasıl fakirliğimle akıl ederim
Muhakkak ki bağışlamanızı dilerim zira halimde demlenenle giderim
İşte efendim nedense böyleyim
Elbette anlaşıldığın kadar değerlisin itiraz etme bilirim
Tutkunu olduğum kelimeleri kime teslim ederim ve sessizliğe veririm
Her ne kadar tuhaflığım varsa da
Lakin yazmak için tefekkür dirliğinde nefeslenmek muratsa
Okuyan, okumayan farkı nefeslerle anlaşılsa da dua umudum yanımda
Mustafa CİLASUN
