Sen ağlarken,
Ben,ceviz ağaçlarının üzerinde,
Ellerime bulaşan yeşillerle oyalandım.
Ağaçtan düşmemek için,
Sarıldım yeniden sevdana!
Hani düşmedim ağaçtan ama;
Bir eskiden kırdığım cevizler,
Bir de cevizlerden de beter kırılan hayallerin,
Ağaçtan düşmekten de beter ettiler beni beter.
Bir daha mı ceviz ağacına çıkmak?
Tövbeler olsun!
Şimdilik sen ağaçtasın,ben yerdeyim,
Ben ağacın tam altında,kollarımı açmış,
Ağaçtan düşmeni beklemekteyim.
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
