Teni esmerdi, gözleri siyah,
Orman kokuyordu,
Dağ gibi bakıyordu,
Tepeden asil,
Gel diyordu gel...
Rüzgarıyla,
Etekleri sıcak, başı soğuk,
Gel diyordu...
Baharıma yazıma,
Çiceklerim açarken kokla beni diyordu,
Yeşile açarken ğöğüm mavide,
Kucağımda sincaplar oynarken,
Gel diyordu, siyah gözleriyle bana,
Bügün, yarın, herzaman,
Gel bana.....
YZKİTAP İZLERİ
Sırça Köşk
Sabahattin Ali
Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku
