Hayalbaza sormuşlar,
günler nasıl geçiyor
susmuş, gülmüş, söylemiş:
efendim yani günler
hep hayalle geçiyor
hayallerin içinden
biri beni seçiyor
güzellik umuyorum
güzeli gömüyorum
başında düşler görüp
cigara sarıyorum
kafam böyle hep güzel
bir duman çekiyorum
ne yaşamak ne ölüm
hayır istemiyorum
yayılıyor boşlukta
sihir gibi güzellik
uykumu heba edip
tohumu suluyorum
sonra güneş doğarken
ağarırken ortalık
bir nefes daha alıp
uykuya yatıyorum
güneş gün getiriyor
tohum patlıyor belki
dışarda şenlik varmış
hayır istemiyorum
bıraktım gün yürüsün
yaşasın o güzellik
alışın gül kurusun
yarına asıl şenlik
biterken telaşlı gün
ben uykumdan uyanıp,
akşama dalıyorum
düşlerimi unutup
akşam alıyor beni
yiterken uyku düşleri
suskun hayale bakıp,
yemliyorum kuşları
gelen kuşlar içinden
biri beni seçiyor
velhasıl ay efendim
günler böyle geçiyor,
demiş. :)
ağ.06.bursa
