Daha bir sokuluyorum avuçlarına…
Yuvam burası olsa…
Hiç ayrılmasam diye…
Geçiriyorum içimden,
İç geçirerek…
Hep senin yüzüne bakıyorum…
Gözlerimi alamıyorum…
Yumuşacık ellerinde tatlı bir uykuya dalıyorum…
Senin berrak sesinle uyanıyorum…
Yorganının bir köşesiyle sarmalamışsın beni…
Yastığının yan yüzüne yatırmışsın…
Bir elin kanatlarımın üstünde…
Hala diğer avucunun terini koklamaktayım…
Sabah keyfim uzun sürsün diye…
Rabbime yalvarmaktayım seninle olmak için…
Aslında güvercinin olmaya razıyım…
Yanıbaşında yatırıp…
Avuçlarının sıcaklığında yaşatırmısın beni…
Duyarmısın kalbimin sesini…
Hissedermisin seni ne çok sevdiğimi…
Uçurmazsın uzak diyarlara…
Bir daha beni…
Uçurmazsın değil mi?
] ]
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
