titreyen yaprak kokusunda süzüldü
küçük bir çocukluk
hayal...
suskun
zavallı ve güçsüzdü...
apartman arası sokaklar gibi yorgun
bulutsu yağmurlarda da öksüzdü
hayall...
yalnız sabahlarımın
uyanan karanlığıyla barışık
ışıkta parlayan yol çizgileriyle küs
uzak şehirlerde de yalnızdı...
hayal...
mektup kokan saçları
uzak bakan gözleri vardı.
hayal...
