HAYAL ET ANNE
Biliyorum anneciğim,
Yüreğin yangınlarda Anneler Gününde.
Tutulmuş, bana geleceğin her yolun başı;
Sanki ateşten bir değirmen taşı,
Kara bir yılan gibi
Bağdaş kurup oturmuş yüreğinde.
Gözlerinde,
Suyu hiç kurumayan şırıltılar,
Hep eksik bir şeylerin boşluğu var ellerinde.
Hayal et anne:
Farzet ki; yalan yokluğum.
İçtiğin sudayım, serinleten.
Sabah güneşindeyim odana dolan,
Saçlarını efil efil oynatan rüzgârlardayım.
Pencerende açan menekşende koku,
Kıbleye dönüp okuduğun dua,
Karanlık gecelerde duyduğun korku,
Yastığa ben diye sarılıp
Uyuduğun uykuyum.
Anneler Gününde
Yok sayma anneciğim beni.
Uzaklara gitmemişim say.
Yaşıyorum say.
Unut, beni dönüşü olmayan yola gönderdiğini .
Farzet ki kundaktayım ,
Gözlerine bakarak,
Emiyorum lıkır lıkır memeni.
Sonra büyümüşüm aniden,
Elimde bir demet çiçekle gelip
Öpüyorum ellerini.
Bunları yaşamak için,
Sadece hayal kur anne!
Hayal etmek
O kadar zor değil,
Zor değil anne!
Bak! Evlâdın, yanında, yanıbaşında.
Sana kırmızı bir gül sunuyor anne...
