Yağmur yağıyordu ve sen gidiyordun
Saçların ıpıl ıpıl parlıyordu
Ceketin süklüm büklüm üzerinde
Ve sen gidiyordun
Son yağmurlar değildi caddeme düşen
Ilk de olmayacaktı
Çocuktum ilkleri kovalarken
Ilk yağmur damlam çoktan kurumuştu
Şimdi düşünüyorum da ;
Arnavut kaldırımlar taş kokuyordu
Issız sokak yakomoz yakamoz
Yağmur yağıyordu
Arap kızı büyümüş ve taşınmıştı
Ben camdan bakıyordum
Sen gidiyordun!
KİTAP İZLERİ
Masumiyet Müzesi
Orhan Pamuk
Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku
