Ne işkenceler gördük, karanlık odalarda
Elektrik şokları morarttı her yanımız
Bol Filistin askısı, betondan yataklarda
Battaniyesiz yattık, zor kurtardık canımız
Açılan yaralara biberle tuz bastılar
Biz sustukça cellâtlar canavarlaştılar
Kızdılar köpürdüler ayağımızdan astılar
Bütün bunlara rağmen ölmememize şaştılar
Daha da artırdılar işkencenin dozunu
Dediler ölmeyecek atın gitsin bunları
Ağzı salyalı biri kullandı son kozunu
Baktı oda olmadı, başladı tekmelere
Eşek çiftesi gibi tepiyordu ha bire
Bir ara tepinmekten yorulduğun anladı
Kesti dayak atmayı, rapor verdi amire
Oda işkence için yeni cellât yolladı
Yenisi biraz iri, sanırsın su aygırı
Vuruyor tekme tokat deniyordu gücünü
Beş dakika olmadan sinirinden kudurdu
Daha hızlı vurmaya başladı kırbacını
İşkencenin sonunda attılar bir köşeye
Gözaltında ölenden kim hesap sorar diye
İşkencede ölenden kimse hesap sormadı
Cellâtlar hep öldürdü insanlığı çiğneyip.
21 Aralık 2001 – 21.25 - SARIGAZİ
