İçime bir hüzün çöktü yine..
kısa bir aradan sonra
yüreğime çay molası vermişti acı..
bir anlıktı bütün mutluluğum
bir seferde yok oldu huzur..
Gözlerim sokaklarda aranıyor
bir kelebek gibi amaçsızca boşluğa uçuyor sanki
hepi topu bir günlük sürem var
onu da bir yüz görümlüğüne harcıyorum
bulsam, görsem iyi de
o bile zor be artık..
çünkü yoksun görünürlerde
yoksun ki göreyim..
Öylece ben de yokolup gidiyorum
kendi halinde bir toz bulutu gibi..
Varlığımı sadece bu iki satır şiirime bahşediyorum
hissettirsin diye sihrini..
o da belki yani..
Gözünden kaçmış ta olabilir.
olsun, mühim değil.
birileri senin yerine okuyunca
gönüllerden kaçmış olmayacak muhtemelen..
o zaman anlayacaksın işte
çok geç olacak..
Şakaklarında çakan şimşeklerin acısını
yüreğinin odak noktasında hissedecek
ve ölümüne ramak kaldığını anlayacaksın..
Keşke dediğini duyar gibiyim.
evet gülümsüyorum şuanda tepende seni izlerken,
sakın kaldırıp başını bakma
bakıp ta gücendirme karpuzdan bozma gözlerini
çok cesur bakarlardı daha önceleri
o yüzden sevmiştim seni zaten
sen hissedemedin..
