Gelen gider bu faniden,pek azının izi kalır.
Asıl özü tanımadan yaşayanın,içinde hep sızı kalır.
Bütün sözler,bütün işler unutulur,
Dilden dile,elden ele yazı kalır.
Nere baksa,neyi görse,Rabbini hatırlatır.
Her çiçekte Onu okur,akan suda O vardır.
İnsan olmak,insan kalmak ne güzeldir,