Yağmur yağıyor sessiz,
Aynı yüreğimiz gibi kimsesiz ve sahipsiz.
Anlamsız değil; gözyaşlarımızdaki hüzün gibi
Sev desem seni,
Bütün anlamsızlığa rağmen sev desem.
Ne anlar ki bu sahipsiz gönül,
Güven desem, görür mü seni?
Ya sen, sen görür müsün beni?
Gerçek ben ve sevdayı,
Duru, yalın bir aşkı.
Yoksa herkes gibi misin?
Hoyrat, bencil bir sevdanın peşinde,
Yağmur gibi herkese yağan sen misin?
KİTAP İZLERİ
Engereğin Gözü
Zülfü Livaneli
İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku
