Gunun en guzel saatleridir belki, butun uyusuklugunu alacak demli bir cay, beyaz peynir ve de zeytin, kahvaltinin vazgecilmez uclusu. Birde dost sohbetleriyle bezenmisse bu masa deymeyin keyfime.
Hafta sonu kahvaltilarinin tadi biraz daha baskadir, nispet yapar diger gunlere. Panik yok, zaman kisitlamasi yok, pijamalar uzerimizdedir, gazetemizde yoklamada yerini aldiysa ne istenirki baska. Hele birde hazirlanmis guzel bir masanin uzerine uyandiriliyorsaniz, missss kokular esliginde nasil bir mutluluktur....
Yenilerde disarida kahvalti moda oldu, hicte fena degil; acik hava, ciftlik, kedi, kopek ve tabiki dilimdeki buruk tad.
"Sabahlari" asla kahvalti edemem diyenlere pek anlam veremem, sabah kusluk vakti bile ciksam evden illa hissetmeliyim dilimi buran tadi. Kisin kapali bir hava, yagan yagmur, yazin balkon keyfinde yapilan kahvalti, illaki sokaktaki simitci cocuktan alinmis birde simit eklenirse bunlara, kelimeler kifayetsiz kalir bu durumlarda....
Ilerde hayalimdir, Van'da golun kiyisinda, otlu peynir, zeytin, tahta masa ve tabiki dilimde hos bir buruklukla...
