Seni ilk gördüğümde akşamdı
Gözlerimiz ilk buluştuğundaysa
Gün kavuşuyordu
Her sesini duyuşumda
İçimde ılık bahar yelleri esiyordu
Dudaklarındaki tebessümü ezberlemiştim
Ne zaman yanıma gelsen içim içime sığmazdı
Seni her görüşümde sımsıcak bir güneş doğardı yüreğime
Elma şekeri yiyen çocuklar gibi mutluydum
Ne dert, ne tasa, sadece sevi
Ama nerden bilirdim senin bir yıldız gibi kayacağını
Ve yalnızlığın karanlığına beni gömeceğini
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
