Kış geldi,
Ağaç hüzünlendi.
Gözyaşı misali döktü yapraklarını,
Kuşlar korktu bu hüzünden göç etti.
Doğada kışın sessizliği...
Fırtına koptu,
Belini büktü güller,
Gökyüzü hırçınlığını döktü toprağa,
Dayanamadı toprak aktı,
Doğada kışın sessizliği...
Işık gitti,
Doldu çocuğun gözleri,
Korkmuştu besbelli,
Ama karanlıktan değil,
Kışın sessizliğinden...
