Bir aşağı bir yukarı gezdi durdu fare
Seslerin arasında dolaştı durdu öylece.
Evin oğlu gördü onu önce
Bastı çığlığı: ‘Aaa! Fare!!!’
Babası kızdı bu işe
Hemen kurdu bir kapan
Koydu üzerine de kıtır bir bisküvi
Farecik gördü onu. Hımmm…
Acıkmıştı da çokcana
Tam da ağzına layıktı oysa
Baktı ki üzerinde bir kapanın
Korktu önce,
Sonra yavaş yavaş yaklaştı ona.
‘Azıcık ucundan alsam bir şey olmaz!’
Dedi küçük fare.
Biraz orasından biraz burasından
Şu kulağından bu gıdısından
Derken kapandı kapan.
Bastı feryadı kuyruğu kopan fare.
Evin kötü kalpli kızı çok sevindi bu işe.
Elif Ayvaz
