Madem habersiz çekip gidecektin
Gözlerin deymeseydi gözlerime!
Madem habersiz gidecektin
İçime bir kıvılcım düşürmeseydin!
Madem habersiz gidecektin
Arkadaşlığın için söz vermeseydin!
Madem gidecektin
Madem niyetin sadece iki kelam etmekti!
Yüreğinle söyleyebilseydin hissettiklerini..
Zincirlere vurmadım,
Prangalar takmadım,
Kendimi anlattım.
Sevmeyi nasıl bildiğimi,
Korkularımı,
Düş kırıklıklarımı,
Hayallerimi anlattım,
Paylaştım.
Madem gidecektin!
İçimi ürperten,
Yeniden umut etmemi sağlayacak sözlere ne gerek vardı ki…
Madem habersiz gidecektin!
Gözlerimin içine bakıp
İstemediğini söyleyecektin.
İncitmeyecektin.
Her şey gönlünce olsun.
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
