Masallar Bitti...

ben büyük İskender
sen kördüğüm,
çözebilmiş değilim seni.
O kadar çok cevapsız sorularım var ki?
Her soru, ‘neden?’soru sözcüğünden müteşekkil…
Neden? Neden?Neden?Neden…
Nedenlerin çok fazla olmalı.
Söyle bana, o da benim gibi seviyor mu seni?
Sızlıyor mu yüreğin?
Sen ki, dalından bir yaprak kopup da düşerken,
şiirler yazardın hüzünlü yanınla, ayrılığa dair.
Bir yalımlık ateş oldu düştü gönüllere
Haram oldu güzel olanı yaşamak
Masal oldu anlatıldı, masallar bitmez.
büyümez çocuklar.
Her gün anlatılırlar çocuklar dinlerken…
rüyalarındaki kahraman gelince
cesaret kaplar yüreğini,
ışığı parlar karanlığa,
dolu dolu yaşarsın ayları, yılları.
zaman tüm boşlukları doldurur.
su misali taşar.
bir öksüz fesleğene hayat olur.
Fesleğen yapraklarında su damlaları aşk olur,
sevda olur,
kokar ıtır ıtır.
Bitmez bu sevdalar.umut olur, hayat bulur…
Bir şeyler oldu, küstük, inanmadık masallara,
dinlenmedi ve anlatılmadı,
belki anlatılacak masallar bitti…