Ne zaman gözlerimi kapasam
Gözlerini görürüm
Ferah deniz kokusu dolar içim
Kendimden geçerim
Bir an için bile olsa unuturum tüm dertlerimi
Sevinçliyken gözlerin deniz dibindeki taşlar gibi pırıp pırıl
Hüzünlenince bir sis perdesi örter üstünü
Bakışların ısıtır içimi
Anlatır kirpiğindeki yaşın nedenini
Dudağındaki tebessümün bedelini
Gzölerin kalbinden bana uzanan bir köprü
Bakışlarınsa onu süsüleyen çiçekler gibi
Hep cıvıl cıvıl,rengarenk bahar çiçekleri olsun
Olmasın asla hüzünlü güz çiçekleri
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
