Meryemcesine

bekler
sokak kapısı önünde oturan
elma şekerinden üryan çocuk
büyümek bu dar sokakta
beklemektir Meryemcesine
on dört yaşın edasından uzak
çelimsiz zihni hep meşgul
bilmem hangi cürmün bedelini öder
açlıktan kokan nefesiyle
sorsan
memnun hayatından
hem razı edilmiş
hem kandırılmış biraz
curcunanın doğurduğu yeni yetmeleri
fazla pohpohlanmışları seyirde gözleri
kuvvetini dişiliğinden alan şirretliği
haram kılmış kendine şimdiden
Meryemcesine
bekler büyümeyi