karanlığı bozan ay ışığında
imamlar daha gün ağırmadan ezanlarını okurken
ben yanlız başıma
beynimde senli binlerce düşünceyle dolaşırken
sen nerdeydin?
acımın tavan yaptığı günlerde
özleminin gözlerimi ağrıttığında
bir resmine bile bakamazken
sen nerdeydin?
hangi kucakta, hangi yatakta
yada
hangi masada mezeydin
gel gör ki şimdi
zerre sikimde değildir
