Sıradan bir günün son çeyreğinde
Adamlar sıradan yollar sıradan
Yeknesak ruhların elinde bin gam
Takatsiz titrerdi şehir meydanı
Şapkası kirazlı cimcime kızlar
Simitler düşürdü tatlı uykudan
Kubbeler dolusu gökgüvercinler
Kıyama durdular bir lâhza o an
Dudakta kırıntı yürekte huzur
Yokladı anneyi kucaktaki can
Kulaktan kulağa bir kutsî beyan
Dudaktan dudağa ilâhî kelâm
İrkildi çarşılar, irkildi meydan
Bilâl’den Hilâl’e bin sürûr ezan
İkindi vakti ki deminde zaman
Seslendi bahara rast makamında
