Gerçekle soyut bir zamanın
Kelime haznesi zayıflığındaki gecelerde,
Yalınayak ama gülümser gibi,
Yürüyerek varılan en uzak noktasıyım canım,
Ve,
Tutabildiğin kadar tut kanayan ellerimden,
Yalnız senindir bu şehirde kalan son aşkım,
Modernize edilmiş aykırı duygularının,
Yalınayak büyüyüpte geldiğin yollarının,
Sonsuzluğundaki son duraktır sana haykırışım
Canım,
Bak yine yağmur yağmada geceme,
Vücuduma sarılan her sessizlikte,
Sabıkasını terkeden ayrılıkların uyanışıyım,
Ve yaralarına tuz basan çocukların,
Sevda tanımaz gözyaşlarındayım,
Kapat gözlerini,öp son kez dudaklarımdan,
Yavrusunu kaybeden bir ananın,
Acılarına soyunmaktayım...
