Sana bakmak o kadar güzeldi ki;
Her gün geçtiğim yer bir başka
Yokoldu mekanlar,insanlar senin yanında
Soluduğun havayı solumak,aynı toprağa basıp
Aynı olmak,bütün olmak..
Ne güzel olurdu,mutluluk kısa değilde uzun olsa;
Ne güzel olurdu inanabilsem o gün gözlerimde kaybolan insana
İnanmak istiyorum,ama o içimde ki
İnsanın kıyısında bulundurduğu,
Çıkıp da ortalara varlığını hissettiren kuşku
Çıktı işte apansızın yeniden ortalara..
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku