Sana benzeyen her şeyi sevmeye başladım.
Aynalara senin gibi bakıyorum
Senin gibi sessizliği tercih ediyorum, tebessüm bile etmiyorum ara ara
Sana benzemek içimdeki özlemi dindiriri mi?
Yoksa yarama tuz mu basar?
Bilemiyorum
Ama her geçen gün;
İsmini içime kazımakla
Söküp çıkarmak arasında çelişkiler yaşıyorum
Bazen ağır geliyor
Sevgiyi taşımak
Tozlu bir rafa kaldırıp, o ergen heyecanıyla
Gülmek, sevilmek hatta okşanmak istiyorum
Gerçekten bilemiyorum;
Fakat şu kesin ki
Hayat bilemediğinin farkına vardığın yerde başlıyor.
