Cümle âlem öğrense bu memnu aşkımızı
Yerseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın
Karun hazinesini çıkartarak önüme
Serseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın
Ecelim olur başka bir göz bakarsa sana
Âb-ı hayat suyumsun, içerim kana kana
Seni elimden alıp bütün âlemi bana
Verseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın
Bir senin derdin ile yüreğim düşer Âha
Kulağımı tıkarım eyvâha, yuha, tuha
Ellerimden mıhlayıp İsa gibi çarmıha
Gerseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın
Sende buldum sevdayı can oldun canda cana
Gözlerimi oysalar gitmem başka bir yana
İsterse kutuplara, isterlerse fizana
Sürseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın
Sensin yüzümün akı, sensin gözümün feri
Ekmeğimsin, suyumsun, sensin alnımın teri
İdamı imzalayıp, kara kaplı defteri
Dürseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın
Tüm güzeller bir olsa koşsa benim yönüme
Alayını değişmem seninle tek günüme
Çelikten zırh giyseler, set olsalar önüme
Dursalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın
Ben sevgiyi öğrendim güzelin en hasından
Korkum ölümden değil, kahrolmandan, yasından
Çekseler silahları alnımın ortasından
Vursalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın
Ömür boyu dinmese çağlasa gözde selim
Sana atar yüreğim, sana dokunur elim
Keskin ustura ile bedeni dilim dilim
Yarsalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın
Atılsam Cehenneme, ateşler değse tene
Azap çekecek benim, vebal benim ; Kime ne ?
Beyazlardan utanıp siyah bezden kefene
Sarsalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın ]
