sensiz bütün şanslarını tepsem
başlangıçların
kanat şakırtılarını duymasam
kırlangıçların
güneşin doğuşunu kaçırsam
yağmur sonrası toprak kokusunu duymasam
ne kaybederim ki…
sensiz ıhlamur ağaçlarının sarısı
ne kadar serindir
erguvanlar çiçek açmış
deniz maviliğini kuşanmış bedenine
parklardaki çeşmelerden yaşama sevinci akıyormuş
sahi umrumda mıdır
senden bir damla yıkamazsa gözlerimi
sensiz hayatı ıskalasam koymaz bana
sensiz eksik olur mevsimlerin hepsi
günler birbirine karışsa ne yazar
aylardan nisan olsa,mayıs olsa
ne fark eder ki…
sensiz hüzünler beni ne kadar
terk eder ki…
sensiz çok sevdiğim çay bile demli değildir
döktüğüm bardaklar acır
kalbim uzun seferlerdedir
gözlerim yorgun muhacir
sensiz mülteci bile değilim dünyada
kimliğimde isim hanem boş kalır
sensiz yüreğimin bozkır ikliminde
göç zamanını kaçırmış bir kuş kalır
