Uzun yıllar önce gitmişti.Öyle ansızın,öyle acılarını yuta/yuta.Susa/susa ve
de hiç kimselere yük omaksızın gitmişti...
-O benim sol yanım
-Can yanım
-Ben yanım
-Babam...
-Gitti yarım-bitik bir ben bıraktı bana.Sonrasında toparlanmam her ne kadar zor olsa da hızla geçip giden günlerin/ayların ardından,yeni baştan ayağa kalktım.Mıh gibi bedenime çakılmış korkularımdan sıyrılarak,yüreğimin en cesur kapılarını sonsuz sevgilere açarak/hayata dört nala daldım.
-Tıpkı yaşadığı yıllarda ki gibi,ben o'na sırtımı yasladığımdan/emniyette olduğumdan kuşku duymaksızın yıllara/zorlara/hayata meydan okudum.Hani
restlerini kullanmaktan hiç çekinme derdi ya; İşte hep öyle yaptım.Çünkü
uğruna ölebileceğim biri daha vardı hayatımda...ANNEM...
-O'nun için yaşamın en güçlüsü ben olmalıydım.Ne de olsa ben Annem'in ŞAH DAMARIYDIM...
-Beni gördüğü/duyduğu/hissettiği/dokunduğu anlar da; Mutluluktan kelebekler gibi uçuyor du...
-O Melek Annem ne yazık ki,ömrünün en güzel çağlarında aynen babam gibi 64'ünde bizlerden ebediyen ayrıldı.
-O'ndan geriye unutmakta zorlandığım/düşündük çe gözlerimi isyanla sım sıkı
kapadığım sonsuz acıları kaldı.Ben se o acılarını hatırladık ça,geçmişi an be an yeniden yaşıyorum...DÜNYAM...
-Bu sabah uyandığımdan beri ambale bir ruh alemindeyim.Hiç kendimde değilim.Aklımı yemek üzereyim...Bu gecenin ilerleyen saatlerinde 01.25
vurduğunda Annemin bizlere veda edişinin yeni bir yıl dönümü başlayacak
-Offff...bu gitmeler/Sevilenleri geride bırakmalar/Hiç gereği yokken ve henüz vakit varken/zamansız ayrılıklar....
-Allahım neden kötüler uzun yaşar....
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
