sessizce kapını çalmak vardı… usulca girmek…
bir meltem rüzgarı gibi esmek sana…
saçlarını tokalamak güllerle...
uzak bir yerlerde değil? avuçlarımda bulmak!
o eşsiz kokunu ciğerlerime almak…
dokunurken ellerin ellerime,
uyanmanı beklemek… ağzımda titrek bir kelime,
sözler düğümlenirken dilimde,
ah canım demeni duymak… rüzgarın sesiyle…
bir aks misali dolaşmak etrafında!
buğulanmış camlarda bütünleşmek…
silerken mahur gözlerini bir demden,
bilir misin? geçeni gönlümden…
dalgaların sesiyle bir sen bir ben…
sevilesi gözlerin kelamsız!
bakışlarına bir dua gamsız!
nefret kelimesi çok anlamsız!
ölümüne sevmek var sevdiğim…
ölümüne sevmekkkk…
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
