neresinden tutsam kalır elimde
bir gün de yüzüme gülmüyor hayat
sanki bir tek benim hüzün heybesi
bir dirhem al desem bölmüyor hayat
ayrılıkları hep bana yüklüyor
yetmezmiş gibi gurbet ekliyor
işi yok başımda nöbet bekliyor
başka kalple meşgul olmuyor hayat
bildim sevdalı peşinde geziyor
kurtulamayanlar candan beziyor
nerde bir gül görse hemen eziyor
bir tek kendi taze solmuyor hayat
nar-ı aşka düşüp yanmayan kimdir
hangi kulu görsem benzer halimdir
bir canımız var o,Hakk’a teslimdir
tenler ölse sevda ölmüyor hayat
