Şimdi yoksun. Uzaktasın..
Kulaklarım o her sabah beni uyandırdığın sese muhtaç şimdi. O merakla gittiğim, gördüğüm, yaptığım, ettiğim her yeri her şeyi dinlemeye hazır seni özlüyorum.
O asabi tavırlarıma sabırla karşılık veren seni özlüyorum. Uzak değilsin belki ama sana istediğim an uzanamayan ellerimi bir yerlere sığdıramıyorum.
Her şey içimde patlıyor; sevinçler, kederler, kaygılar...
Kimse yerini tutmuyor.
Olmuyor işte; diyeceksin kocaman oldun ne bu çocukça yalnızlık.
Bu yalnızlık değil gül yüreklim, sensizliğe alışamamanın sitemi her boşlukta beni saran.YOKSUN ŞİMDİ İŞTE İÇİM YANIYOR...
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
